Bob Ong Kowts: Ika-Siyam na Libro

Ito ay mga kowtable kowts mula sa ika-siyam na libro ni Bob Ong, ang Lumayo Ka Nga Sa Akin na nahahati sa tatlo:

Bala sa bala. Kamao sa Kamao. Satsat sa satsat.

• Kung alam ko lang na pwersado rin akong magtatrabaho nang ganito, nagsikap na lang sana ako sa eskwelahan nung bata ako. Parehas lang naman palang nakakapagod. At least pag nakapag-aral ka, may pag-asa ka pang magkaroon ng magandang kinabukasan at makatulong sa iba.
• Ang mahilig lang magsabi ng korni e yung mga taong pa-deep. Kung gusto mong matawa, dapat paminsan-minsan magpakababaw ka rin. Wag nga lang sosobra.
• Cool factor. Para maging "in" ka, dapat magustuhan mo yung gusto ng iba. Pero pag sobrang dami na ng may gusto, dapat umayaw ka naman dahil magiging jologs ka na. Dapat kakaiba lagi ang gusto mo, para kunyari iba ka.
• Hindi lahat ng inaakala mong korni, e korni. Minsan ikaw lang din talaga ang walang sense of humor at may diperensya, siguro dahil sa pagpipilit mong maging iba.
• Ang hinahangaan kong tao na mahilig sa libro e yung may matututunan ka kapag kausap mo yung makikita mong naging mabuti siyang tao dahil sa pagbabasa niya ng libro.
• Balang araw, may magmamalasakit rin sa henerasyon niyo. Balang araw magbabago rin ang lahat. Balang araw.

Shake. Shaker. Shakest.

• Mahirap ang walang alam sa mga importanteng nangyayari sa mundo.
• Ang TV parang drugs pero ligal.
• Tatlo ang mga magulang ng henerasyon natin. Ang tatay, nanay at ang mga patalastas o media. Kaya kung mahina yung dalawang nauna, naagawan sila ng ikatlo sa pagpapalaki ng bata.
• Sa buong araw ng pagbababad mo sa TV, abot anim na oras ang malulustay mo sa panonood lang ng mga patalastas. In essense ito ay patalastas na siningitan ng mahahabang palabas sa pagitan.
• Makakausap niyo ang mundo. Maipapaalam niyo sa mga kinauukulan ang mga opinyon at saloobin niyo. Makukuha na ninyo ang atensyon ng abalang lipunan. Pakikinggan at papansinin na kayo ng mga tao. Ang buong mundo ay magiging personal niyong entablado.
• Bayani pa rin ba si Rizal kung walang nagbasa ng Noli Me Tangere? Panitikan pa rin ba ang mga papel na may sukat kung walang mga taong magbabasa nito?
• Walang isang manunulat ang sasapat sa pangagailangan ng lipunan.
• Hindi ba tama na sa halip na maliitin ang kabataan dahik sa binabasa nilang manunulat ay purihin sila sa pagbabasa at saka samantalahin ang pagkakataon para hikayatin sila ay ipakilala sa iba pang makabuluhang libro?

Asawa ni Marie

• May lisensya rin naman ang pagiging driver diba, at hawak rin ang buhay ng mga tao?
• Magloloko ang teenager, bubuo ng pamilya, pero hindi aalis sa poder ng magulang hanggang magkaapo.
• Pinapatay ng komersyalismo ang sining na siya ring dapat bumubuhay sa mga negosyante at ordinaryong tao sa industriya natin.
• Mapapailing ang mga mababasa sa buong kuwentong kanilang nasaksihan, pero wala silang gagawin o babaguhin.

Marami pa 'yan. Pero ayoko namang isulat ang buong libro dito sa blog ko. Haha. At kung hindi mo pa kilala si Bob Ong, okey lang yan. Maski ako hindi ko pa rin siya "kilala". Walang nakakakilala sa kaniya. Kung meron man, hindi rin naman nila balak pang ipakilala siya. Basahin mo nalang mga libro niya. Sigurado, magugustuhan mo, basta open-minded ka.

Nagmamahal,
Ariane